Tom Simpson, Een monument op de Ventoux

Marseille, 13 juli 1967. Tom Simpson, de kopman van de Britse nationale wielerploeg, staat gespannen aan de start van de dertiende rit van de Tour de France. Voor de aankomst in Carpentras wacht namelijk de beklimming van de Mont Ventoux. Simpson beseft: “It’s do or die”. Twee weken daarvoor, bij het afscheid op het perron in het Sint-Pietersstation van Gent, had ook Helen Simpson de vastberadenheid in de ogen van haar man opgemerkt: “Tom vertrok om de Tour te winnen”. In de Vogezen wordt Simpson ziek, maar hij slaagt er toch in aan te klampen. Nu de Ventoux eraan komt, staat hij nog steeds zevende in het algemeen klassement. Maar, als hij nog in aanmerking wil komen voor de eindzege, moet hij vandaag toeslaan. Voor het oog van de camera’s dolt “Major Tom” met zijn ploegmaats, maar Gaston Plaud, zijn ploegleider, weet dan al beter: “Ik zag vrijwel meteen dat hij ziek was. Ik raadde hem aan te stoppen, maar daar had hij geen oren naar. Bovendien was het die dag zo verschrikkelijk warm en hij kon al niet tegen de hitte. Maar, Tom wou de Tour winnen. Voor Groot-Brittannië!”. Aan de voet van de Ventoux zit Simpson nog mee vooraan in de kopgroep. Maar in volle klim, hoog in het maanlandschap van de mythische col, valt hij van de fiets. Simpson wordt terug op gang geduwd. Tevergeefs. Honderd meter verder wordt een hartstilstand hem fataal. Wat dreef Tom Simpson in de Tour ‘67? Dat is de vraag waar Jane en Joanne Simpson, zijn in Gent wonende dochters, al meer dan veertig jaar mee worstelen. Belga Sport gaat samen met Rik Van Looy, Felice Gimondi, Jan Janssen, Barry Hoban en weduwe Helen Simpson op zoek naar een antwoord.